Begin september vertrok onze reisspecialist Mariëlla Luijkx naar Zuid-Afrika. Een reis langs unieke lodges, vol avontuur, wildlife en onvergetelijke safari’s.
Van olifanten tot leeuwen, Mariëlla had het geluk de voltallige Big Five te spotten. In haar reisverhaal neemt ze je mee op haar droomreis naar Zuid-Afrika.
DAG 1: AALSMEER NETHERLANDS 2 SEPTEMBER | 26°
Vandaag is de vakantie begonnen! We hebben maar voor gemak gekozen en een overnachting in Aalsmeer geboekt bij het Chariot hotel, hier kunnen we ook de auto laten staan en morgenvroeg half 7 worden we met de shuttlebus opgehaald. Ontbijten gaan we maar op de luchthaven doen.
DAG 2 : JOHANNESBURG SOUTH AFRICA 3 SEPTEMBER | 26°
Vanochtend was het vroeg op, om half 7 zaten we al in de bus naar Schiphol en we mochten niet klagen. Vanaf aankomst tot voorbij de paspoortcontrole hebben we 1.45 uur over gedaan. Voor het ontbijt waren overal enorm lange rijen en hebben we maar besloten om een milkshake en een chocolate chip cookie bij de Mac te pakken. We zijn ongeveer een 20 minuten te laat vertrokken, er moest een band verwisseld worden, wat uiteindelijk snel ging (even het Redbull team ingeschakeld). Gelukkig hadden we 3 stoelen voor ons samen wat voor zo’n lange vlucht wel fijn is. Op de luchthaven van Johannesburg ging alles vlot en meteen door naar het City Lodge hotel wat bij de luchthaven is. En nu lekker gaan slapen.
DAG 3 : JOHANNESBURG SOUTH AFRICA 4 SEPTEMBER | 28°
Na een goede nachtrust en een heerlijk ontbijt, hebben we zo een meeting met Christine, van haar krijgen we de andere papieren en dan auto ophalen en op naar White River.
Vanochtend mijn vuurdoop om links te rijden. Het is eigenlijk wel meegevallen, nu was het gelukkig zondag en niet te druk op de weg, alleen er was wel veel vrachtverkeer van grote bakwagens met steenkool. Dit wordt volop gewonnen in het gebied tussen Johannesburg en Nelspruit. Het eerste gedeelte van de rit was redelijk vlak en weinig groen, maar vanaf Berg en Dal beginnen de bergen en wordt het ook een stuk groener. We verblijven nu in een leuke guesthouse Stille Woning, en dat is het ook. Heerlijk aan de rosé en genieten van een diner bij haardvuur en dan slapen en dat zullen we wel doen.
DAG 4 : PANORAMA ROUTE SOUTH AFRICA 5 SEPTEMBER | 31°
Na een goede nacht en een uitgebreid ontbijt gaan we op pad voor de Panorama route. Het is een warme dag, eigenlijk de eerste sinds een lange tijd werd hier verteld. Blyde canyon is 1 van de grootste canyons ter wereld. Op verschillende plaatsen heb je zicht op de rivier en op dit moment staat het water nog niet zo hoog, we zitten aan het begin van het natte seizoen. In Zuid-Afrika is de winter het droge seizoen. Het advies was om eerst naar de Three Rondavals te rijden en dan langzaam aan naar het zuiden richting White River te rijden. Een stuk naar beneden gelopen naar de bourke’s luck potholes en bij Gods Window de 79 treden omhoog en zicht op de vallei (het was een beetje mistig, dus helder zicht was het niet) Door de tom-tom wisten we ook hoeveel tijd we nog hadden om voor het donker weer terug te zijn.
In de avond hadden we het diner in de Boma, een met hout omringde plaats met in het midden een kampvuur. Het eten is erg goed, aardappelsoep en groenten met aardappelpuree met een biefstuk, ter afsluiting een dessert met een soort custard met daarin cake. Op ons terras hebben we ter afsluiting nog een kopje cappuccino genomen.
DAG 5: UMKUMBE SAFARI LODGE SOUTH AFRICA 6 SEPTEMBER | 26°
Vanochtend gaan we weer afscheid nemen van de mensen van Stille Woning, maar niet voordat we een goed ontbijt hebben gehad en met een leuke verrassing voor Jan Willem. Hij is jarig vandaag en het kreeg een fles champagne en cakejes in de vorm van een magnum ijsje en door de dames van de bediening werd hij nog toegezongen. We hebben hier 2 heerlijke dagen gehad en komen zeker nog een keer terug. Al hoewel de rit naar Sabi Sands niet zo lang is, doen we er nog wel een 2.5 uur over, dit komt vooral door het laatste gedeelte, want dat is echt een zandpad, soms twijfel je of je wel goed gaat, maar gelukkig de tom-tom herkent het nog steeds als een weg.
Sabi Sands is een privé-gedeelte van het Kruger Park en dat is ook weer verdeeld onder verschillende lodges, die weer hun eigen terrein hebben waarop ze de safari’s mogen rijden. Voor we bij de lodge zijn hebben we al van alles gezien. Gnoes, everzwijnen en impala’s. De Umkumbe River Lodge ligt aan de Sand river en onze kamer (Rhino) heeft zicht op de rivier, het water staat nog niet zo hoog, maar er zijn verschillende drinkplaatsen en daarom zie je ook verschillende dieren die er komen drinken, zoals ook olifanten, die we al meteen kunnen afstrepen van ons lijstje van dieren die we gezien hebben. Om 14 uur is er een lunch en daarna hebben we even rustig aan gedaan, want om 16 uur gaan we een gamedrive doen van 3 uur. Wat ontzettend veel soorten dieren hebben we al gezien. Olifanten op een 2 meter afstand, giraffen, zebra’s, struisvogels, gnoes, impala’s en nog heel veel meer. Halverwege maken we een stop met een drankje, wachtend totdat de zon ondergaat en daarna gaan we nog een uurtje door in het donker en tot slot zien we nog een hyena.
Bij terugkomst rond 19 uur staat er in de boma een diner te wachten en als verrassing kom ook hier de mensen van Umkumbe Jan Willem toezingen en hebben een grote taart gemaakt, hij was echt te groot om zelf alleen op te eten dus hebben we het verdeeld onder de andere gasten en het personeel van Umkumbe. Moe maar voldaan gaan we naar bed en praten nog na over wat we allemaal al gezien hebben.
DAG 6: UMKUMBE SAFARI LODGE SOUTH AFRICA 7 SEPTEMBER | 26°
Vanochtend was het vroeg dag. Om 5.30 uur werd er op de deur geklopt en even snel aankleden, kopje koffie en daar gaan we 3 uur opzoek naar de big 5. De bavianen hebben we ook gezien maar laten zich niet vastleggen op de foto. Maar het zoeken wordt beloond met de de 2de van de big 5: de neushoorn. Het is een mannetje en vrouwtje met kalf. Het is best bijzonder dat het mannetje nog bij het vrouwtje is, want normaal als hij al geen onderdeel meer in het leven van de kleine. Als hij te dichtbij komt laat mevrouw wel weten dat ze er niet echt van gediend is en begint te grommen. Het kleine neushoorntje is eigenlijk al wel de leeftijd voorbij is dat hij nog gaat zogen bij de moeder, maar deze vindt het wel lekker en moeder laat het ook nog toe. Verder zien we een keur aan vogels, de rode bek hornbill en de geel bek hornbill en nog heel veel meer, maar daar weet ik de namen niet meer van. Rond half acht maken we een stop en drinken we een kopje warme chocolademelk en hebben we koekjes. We spotten ook nog een groep mangoesten, kleine grappige beestjes.
Om 9 uur zijn we terug bij de lodge en staat het ontbijt klaar. Hierna gaan we op het terras bij de kamer zitten te genieten van het uitzicht op de rivier en zien we aan de overkant de giraffe voorbij lopen. Omdat we maar beperkt internet hebben hier (alleen in de centrale gedeeltes en van 7 tot 19 uur) ga ik maar even de eerste dagen bijwerken. Om 14 uur is er een lunch en dan om 16 uur hebben we weer de avond safari en al heel snel worden we getrakteerd op een hele grote kudde buffels. We staan er op een gegeven moment midden in, op de rug van de buffels reizen de Ox Peckers mee, deze vogels ontdoen de buffels van teken en andere parasieten, dus zijn wel waardevol, 1 nadeel is, ze leven van bloed wat ze normaal van de teken krijgen, maar als een buffel een open wond heeft, halen ze het zo uit de buffel en kan de wond moeilijk genezen. Ook zien we Charlie een grote olifant die het erg leuk vindt om grote bomen om te duwen, dit is tegenwoordig best een probleem in Kruger omdat er veel olifanten zijn en de bomen er erg onder te lijden hebben. We zien ook nog een hyena op het pad in de zon liggen, maar die vertrekt maar snel als wij er aankomen.
Om 19 uur is het weer tijd om terug te gaan naar de lodge en na een lekker diner in de boma is het weer tijd om naar de kamer te gaan en te gaan slapen. Als we teruglopen naar de kamer horen we bij de rivier een geluid , wat later blijkt dat het leeuwen zijn, dit is de hele nacht doorgegaan, pas in de ochtend houdt het op.
DAG 7: UMKUMBE SAFARI LODGE SOUTH AFRICA 8 SEPTEMBER | 31°
Vanochtend weer vroeg het bed uit. Wat zullen we vandaag weer gaan spotten? We krijgen meteen te horen dat het dus leeuwen waren die we de hele nacht hebben gehoord en dat ze waarschijnlijk op het gebied zijn van de lodge. Iedereen is hoogst gespannen want de vraag is gaan we ze zien of wordt het toch het luipaard wat we gaan zien misschien. De leeuwen hebben zich goed verstopt en ondanks dat Jess en Sam er alles aan doen om ze te gaan zien lukt het helaas niet, wat we wel zien is een adelaar en een zeldzame witkop gier. Het is een erg koude ochtend en misschien dat dat de reden is dat we niet zoveel dieren zien, maar alles bij elkaar was het toch weer een mooie game drive.
De rest van de dag doen we rustig aan en het internetloze leven is erg rustgevend, geen stress , heerlijk. Om 16 uur gaan we onze laatste avondsafari maken in het Kruger Park, onze driver is nu niet Jess, maar Sam, een erg pittige tante die nog hoopt dat we de leeuwen en het luipaard gaan zien. Na heel veel speurwerk lijkt het dat het niet gaat lukken tot we een berichtje krijgen dat er wel iets prachtigs is gespot, ze zegt nog niet wat het is, maar aan haar gezicht te zien is het fantastisch. Vasthouden want we maken even vaart en wat zien we dan een moeder Cheeta met jong. Wat een prachtig beest is dit, wat mij erg opvalt is dat we in open jeeps zitten en ze geen acht op ons slaat, begin je je af te vragen waarom het zo gevaarlijk is in de Beekse Bergen om de auto uit te gaan, terwijl daar de beesten niet hoeven te jagen voor eten. Niet dat ik het daar ga proberen hoor!! Het was weer een mooie afsluiting van de dag en met deze prachtige beelden in ons gedachten en op de camera gaan we weer terug naar de lodge.
DAG 8 : FORESTERS ARMS SWAZILAND ESWATINI 9 SEPTEMBER | 28°
Vandaag weer onze laatste game drive in het Kruger Park, we zijn intussen al gewend dat de wekker om 5.15 uur afloopt. De koffers zijn al gepakt want we moeten snel na het ontbijt gaan rijden. We krijgen al wel meteen te horen dat we in colonne gaan rijden naar een andere poort. Er zijn protesten bij intussen alle poorten van Sabi Sands en we moeten nu met een sluiproute het park verlaten. Maar eerst nog 3 uur safari en ben benieuwd of we het lijstje van de big 5 kunnen volmaken.
Het is weer erg koud en hebben niet zoveel hoop om wat te zien. Sam, onze driver wil heel graag de leeuwen vinden, daar is ze al 2 dagen samen met Jess naar opzoek, maar helaas vandaag zijn ze ook niet te vinden. Na een uur onderweg te zijn krijgen activiteit in het gebied, alarmfase 1 voor heel veel dieren. Vogels beginnen te kwetteren en apen te krijsen, de zebra’s, impala’s alles is op de hoede. Er sluipt een roofdier rond. Zijn het de leeuwen of is er een luipaard in de buurt? Daar is het antwoord: een luipaard, snel gaan we erop af en daar is ze, rustig lopend in het bos en trekt zich niets van ons aan. Wat een prachtig beest. We zijn haar ruim een kwartier aan het volgen en gaat op haar gemak wat liggen slapen. Dan moeten we weg wezen, we zijn namelijk op ander grondgebied en dat willen ze niet. Helemaal blij en opgewonden gaan we de stop maken voor een kopje koffie. Wat een afsluiting van onze tijd in het Kruger Park. Tot 9 uur gaan we nog door of we misschien nog de leeuwen kunnen vinden, maar helaas die laten zich niet zien. Wel zien we nog net voordat we aankomen bij de lodge een hyena die aan het pootjebaden is.
Even wat ontbijten en dan de koffers in de auto en dan gaan we rijden. Op de heenreis was de weg al niet top, maar de weg die we vandaag moeten nemen is bar slecht. Heel veel diepe kuilen en grote stenen, hier probeer ik zoveel mogelijk omheen te sturen, maar dat lukt echt niet allemaal. Ik wil de onderkant van de auto niet zien ?. Een Toyota Corolla is niet echt een terreinwagen zullen we maar zeggen en we hopen dat hij heel blijft. Uiteindelijk moeten we ook nog door een droge rivierbedding, maar dan dwars over, steil naar beneden en ook omhoog, grote stenen, ik zit met samen geknepen billen achter het stuur en maak een schietgebedje en dan gaan we maar. Andere keus is er niet!!! Hij heeft er wel moeite mee, maar we komen boven en hopen dat er niet te veel beschadigd is. Dit is echt wel “de gevaarlijkste wegen in Zuid-Afrika”. Niet veel later zien we een spoor voor ons op het pad en dat is niet van een dier maar van een lekkende auto. 1 van de auto’s heeft niet overleefd, waarschijnlijk een steen door de radiator. Er wordt meteen snel gehandeld. Hup auto aan de kant, koffers een mensen in een andere auto en door. Er zijn namelijk een aantal mensen die een vlucht moeten halen op de luchthaven van Kruger Park.
Vlakbij het vliegveld verlaten we Sabi Sand en komen in het Kruger Park terecht. We moeten hier eerst een vergunning aanschaffen voor dit gebied en dan kunnen we door naar Swaziland. Omdat we nu een andere route hebben dan normaal, rijden we nog ruim 1,5 uur langer in het Kruger Park, de wegen zijn hier geasfalteerd, maar aan wild zien we niet zoveel meer. Vrij snel als we Kruger uit zijn komen we bij de grens met Swaziland, duidelijk geen open grenzen. Eerst uitchecken in Zuid Afrika, kantoortje in, stempel in je paspoort en een bewijs dat je mag gaan, door de poort waar je dat zelfde briefje wat je 2 minuten op 5 meter afstand heb gekregen weer moet afgeven. 200 meter verder hetzelfde verhaal, maar dan inchecken voor Swaziland, eerst bij het ene loket een stempel halen en briefje met de auto gegevens, dan naar een ander loket waar je moet betalen (geen idee waarvoor) en dan naar buiten en door de poort waar je weer het briefje met je auto gegevens afgeeft.
Poeh, het heeft wat voeten in aarde maar we zijn in Swaziland. De wegen op zich zijn redelijk goed, maar overal zijn er drempels, zeg maar springschansen die niet duidelijk worden aangegeven en dezelfde kleur hebben als de weg. Uiteindelijk na ook nog een paar keer verkeerd gereden te zijn komen we net voor het donker aan in het hotel. Helemaal gebroken zijn we, om 19.00 uur hebben we het diner, wat erg lekker was, maar we gaan na ons dessert snel terug naar de kamer en vallen vrijwel meteen in slaap.
DAG 9: HLUHLUWE SOUTH AFRICA 10 SEPTEMBER | 29°
Vanochtend was het laat voor we uit bed gingen, we waren gisteren erg moe van de rit, maar vandaag hebben we weer een langere rit voor de boeg. We gaan Swaziland al weer verlaten, dus weer door de douane, maar voor we daar zijn hebben we ongeveer 200 km slechte weg, zelfs de “snelweg ” heeft drempels, dus doorrijden is er niet bij. Rond half 2 maken we een stop om even wat te eten, drinken en de benen te strekken. Het is één van de wildparken van Swaziland, blijkbaar een favoriete stopplaats want er staat een bus van ANWB-reizen (Fox) ,dus we waren er niet de enige Nederlanders. Na een 3 kwartier zijn we weer verder gaan rijden want we hebben nog het douane gebeuren, ben benieuwd hoe het bij deze grenspost gaat. Niet veel later komen we daar achter, groot nieuw gebouw met wel 10 loketten waarvan er 2 bemand zijn en wij zijn de enigste in de hal, de eerste waar we moeten zijn zit een dame met de telefoon zo ongeveer aan haar oor geplakt, druk in gesprek en was niet van plan om het gesprek te beëindigen, ze dacht waarschijnlijk ik ben een vrouw en kan wel multitasken. Het was hierdoor ook erg onduidelijk of ze iets aan ons vroeg of aan degene aan de telefoon, maar uiteindelijk hebben we de stempel in het paspoort en het briefje voor de auto, nu nog even naar het andere loket om een stempel op dat briefje te krijgen, dit gaat wat sneller. In de tussentijd stond er bij de dame met de telefoon en rij van 15 mensen, nou succes!!!
Hup de auto weer in en het briefje bij de poort afgeven en naar de volgende om Zuid-Afrika weer in te mogen. Dit lijkt wel wat vlotter te gaan totdat de stroom uitvalt en de man achter de balie zegt, dit kan 2 uur duren, haha leuk die Zuid Afrikaanse humor. Gelukkig duurt het niet zolang en een kwartier later hebben we weer een stempel erbij en een briefje rijker. Ook dat briefje moeten we eigenlijk weer afgeven, maar ook hier is de telefoon belangrijker en krijgen we het teken doorrijden, dat doen dan ook maar. De wegen zijn meteen weer een stuk beter en ook de grote vrachtwagens met steenkool zien we weer. Als we rond half 5 bij de poort van het hotel aankomen, blijkt dat we ook hier nog 1.5 km over een zandpad moeten rijden wat ook niet in zo’n goede staat is, maar we hebben al voor hetere vuren gestaan deze vakantie en ook dit gaat weer lukken. Hluhluwe (sloesloewe) River View is een prachtig gelegen accommodatie, zicht op het St Lucia meer en de kamers zijn allemaal aparte huisjes. Ook hier alleen WiFi in de centrale ruimtes, dat begint ook te wennen moet ik zeggen. Het eten s’ avonds was heerlijk en we hebben meteen ook voor morgen een game drive in het park geregeld.
DAG 10 HLUHLUWE/ IMFOLOZI PARK SOUTH AFRICA 11 SEPTEMBER | 29°
Gisteren hebben we geregeld dat we een safari hebben in Hluhluwe park, maar dat is pas om 15 uur, dus hebben we na een goed ontbijt lekker de tijd om even te relaxen. Ik ga bij de lounge ruimte mijn Polarsteps bijwerken, geen straf hoor met zicht op het meer en heerlijk weertje. Jan Willem is lekker aan het genieten op het terras en spot ook nog een paar gekkos, die zijn er hier best veel. Rond half 1 besluiten we om al maar richting het park te gaan en daar te lunchen. Het is nog ongeveer 40 minuten rijden, maar daar aangekomen blijkt dat bij de ingang geen restaurant is, alleen in het park zelf. Ondanks dat we er veel te vroeg zijn komt onze gids/chauffeur Lindi al vrij snel aangelopen en zegt dat we nu al wel kunnen gaan. Wat meteen opvalt is dat de begroeiing veel dichter is dan in Kruger Park en groener, maar dat komt ook door de verschillende rivieren die door het park stromen. We gaan uiteindelijk maar een heel klein gedeelte zien, maar ook hier leven de big 5, wie weet spotten we hier de leeuwen. Het eerste wat we zien zijn neushoorn, het park is bekend om de grote populatie van neushoorns, de witte wel te verstaan, maar ook de zwarte leeft hier. Wat anders is dan in Kruger Park, hier hebben ze allemaal hun hoorn nog. De dieren laten zich niet echt zien vandaag, maar we zien wel de eerste slang en we krijgen de aapjes voor de camera en niet te vergeten ook beneden bij de rivier ligt een krokodil. Op het einde zien we ook nog een groep bavianen op de berg. Het was eigenlijk een 3-uurs tocht, maar het is intussen al half 6 voor we bij de gate zijn.
Tijd om afscheid te nemen van Lindi en terug naar onze accommodatie te rijden, eerst moeten we nog de auto vol tanken en als we bij het tankstation aankomen staan we uiteindelijk weer naast Lindi, die ook de jeep aan het volgooien is. Wuivend en met een brede lach rijdt hij weg en roept “tot de volgende keer”!!! Als we bij het hotel aankomen is het al donker en komen we er achter dat we nu nog de enige gasten zijn in het hotel. Bij het diner bij kaarslicht op het terras, raken we in gesprek met de ober Lesley en hij vertelt honderd uit over de lodge en allerlei andere dingen, als hij erachter komt dat ik voor een touroperator werk, stelt hij voor om morgen na het ontbijt de andere kamers te laten zien. Als we bijna ons dessert op hebben, komt er nog een andere gast langs. Een gevlekte Genet, het lijkt een katachtige maar is familie van de mangoest. Zij komt hier al zeker 5 jaar bijna elke avond bij het diner even langs om te kijken of ze nog wat voor haar hebben. Wat een mooi en grappig beestje, we nemen rond half 10 afscheid van haar en gaan ons mandje in.
DAG 11: ST LUCIA SOUTH AFRICA 12 SEPTEMBER | 22°
Ook vannacht weer heerlijk geslapen en ons laatste ontbijt in Hluhluwe is binnen want het weer is wat omgeslagen. Als we de koffers gepakt hebben ga ik samen met Lesley de andere kamers bekijken en ze zijn stuk voor stuk prachtig. Ze hebben ook een aparte woning (opa’s huis) die je kan huren, het heeft een geweldig uitzicht over de rivier. Nadat ik ook de familiekamer en de superior kamer heb gezien, moeten we ook weer afscheid nemen van een paar geweldige mensen. Het is niet lang rijden naar St. Lucia en daarom besluiten om dwars door iSimangaliso te rijden. Je hebt de west- en de oostkant met in het midden het St Lucia meer. Vandaag zien we een stuk van de westkant, maar we merken wel dat als je zelf rijd in een park wel wat anders is dan gereden worden. We zien over de vlakte een grote kudde giraffen lopen, maar verder komen we niet echt veel meer tegen.
Rond half 2 komen we aan in het dorpje en Lesley had een tip gegeven om bij de Ski Boat Club te gaan eten en dat was zeker een goede tip. Voor ongeveer 25 euro hebben een focaccia brood/pizza en een grote schaal met zeevruchten. Gamba’s, hack, calamaris, mosselen . Tijd om naar ons nieuwe onderkomen te gaan voor de komende 2 nachten. Avalone Guesthouse, mooie kamer die aan de mooie tuin gelegen is. Intussen is het eind van de dag en het weer is omgeslagen naar regen, wel nog steeds warm. Omdat we vanmiddag al uitgebreid gegeten hebben, gaan we bij de supermarkt een paar broodjes halen en eten we die in het guesthouse op. In het dorp kregen we ook te horen dat de stroom er om 19.00 uur eraf zou gaan, dit blijkt uiteindelijk van 23.00 tot 01.00 uur te zijn, maar de volgende dag is dat waarschijnlijk een hele dag. Maar daar hebben we vandaag nog geen last van, want om 23.00 uur was bij ons al het lichtje uit.
DAG 12: SAINT LUCIA SOUTH AFRICA 13 SEPTEMBER | 21°
De stroom is even in de nacht weer aan geweest, maar om 5 uur ging het weer eraf. Gelukkig heeft dit guesthouse wel een generator en hebben we in de ochtend warm water om te douchen en hebben we alles ook weer opgeladen. Om 10 uur gaan we de hippo & crocs boottocht maken, het is weer bewolkt en best fris. De tocht gaat over het St Lucia meer, dit is een onderdeel van de Wetlands. Normaal gesproken worden de krokodillen eerder gezien dan de nijlpaarden, maar vandaag is het anders, het is te koud voor de krokodillen en deze laten zich niet zien. Wel zien we 2 grote groepen nijlpaarden en verschillende vogels en een grote hagedis.
Rond 12 uur zijn we weer terug en besluiten we om bij de boat club weer te gaan eten, was goed bevallen gisteren. Gelukkig zijn ze open, want nog steeds is er geen stroom in St. Lucia en draait alles zover op generatoren. In de middag willen de oostkant van iSimangoliso gaan bezoeken, dit ook weer met eigen auto. Ook hier is het erg rustig en gaan we ook geen krokodillen zien. Het is intussen half 5 en we besluiten om weer terug naar het guesthouse te gaan, vandaag hebben we ook weer broodjes als diner die we op het terras bij het hotel op eten. We pakken de koffer weer in, want morgen moeten we op tijd vertrekken want we hebben een vlucht te halen.
DAG 13 : AMAKHALA WOODBURY TENTED CAMP SOUTH AFRICA 14 SEPTEMBER | 30°
Vandaag een reisdag en sluiten we de reis af in het noorden van Zuid- Afrika en vliegen we naar het zuiden. Het is ongeveer 2,5 uur rijden van St Lucia naar Durban Airport. De reis gaat goed want hier hebben we weer een echte snelweg. Inleveren van de huurauto ging ook vlot en hij is in orde zei de man van Bluu Carrental, gelukkig heeft hij niet aan de onderkant gekeken. Inchecken was ook zo gebeurd en toen was het wachten om te vertrekken.
Om 14.15 vlogen we weg en de vlucht duurde iets korter dan gepland, want om 15.30 laden we alweer in Port Elizabeth. De koffers lieten ook niet lang op zich wachten en op naar de autoverhuurder, ook weer Bluu en we krijgen ook weer een Toyota Corolla alleen nu is hij grijs en hier kunnen wel alle ramen open. Na iets meer dan 1 uur rijden zijn we bij Amakhala Woodbury Tented Camp. We zijn te laat voor de gamedrive, want die beginnen hier om half 4, dus installeren we ons in de tent die van alle luxe voorzien is. Rond 7 uur horen we de andere terugkomen en we gaan naar de Boma en drinken eerst wat bij het kampvuur. We hebben het diner aan een lange tafel met de hele groep samen wat erg gezellig is, we krijgen de verhalen te horen van de andere mensen en maken het nog laat onder het genoot van een drankje. Bij terugkomst in de tent staat er nog een verrassing te wachten die ik niet zo kan waarderen, namelijk een best grote spin heeft zich genesteld in de nok van de tent. Gelukkig is Jan Willem niet bang voor spinnen en hij heeft hem zo beneden en helaas de wereld heeft 1 spin minder. Het slapen is daardoor wat minder voor mij en het wordt ’s nachts best koud. Dit is onze eigen schuld hoor want we hebben zelf de elektrische deken uitgezet, want die hadden we nodig!!!
DAG 14 : WOODBURY TENTED CAMP SOUTH AFRICA 15 SEPTEMBER | 24°
Om 5.30 uur worden we gewekt en niet veel later hebben we ons bakje koffie op en gaan we op pad. Onze gids/driver Seamus vertelt dat ze gisteren een mannetjesleeuw hebben gezien die een giraffe gevangen had en met een beetje geluk is hij nog steeds op dezelfde plaats, maar helaas de leeuw is vertrokken en we kunnen het spoor niet oppakken waar hij nu is. Jammer maar we gaan verder zoeken, er is nog veel meer te zien in Amakhala en we hebben nog 3 uur te gaan. We hebben nu wel een goed zicht op de jakhalzen die op de giraffe afkomen en verderop een mooie ijsvogel, dan krijgen we een bericht dat er een leeuw gespot is bij de rivier en daar gaan we, zal het toch lukken om de big 5 compleet te maken?
Jazeker en hoe, we blijven het vrouwtje volgen en ze is duidelijk opzoek naar eten, dit is na lang wachten een everzwijn die ze voor ons ogen aanvalt en behoorlijk verwond. Maar het everzwijn geeft zicht niet zomaar gewonnen, hij vecht voor zijn leven en ondanks dat zijn achterste poten diepe wonden hebben blijft hij de aanval naar de leeuw inzetten. Verdedigen is de enige mogelijkheid voor hem om te overleven, de leeuw is hem wel aan het vermoeien door elke keer als hij denk dat hij weer wat veiliger is weer de aanval in te zetten. Dit spel duurt zeker een half uur en uiteindelijk verdwijnen ze beide uit het zicht in de dichtbegroeide over van de rivier. De uiteindelijke afloop zullen nooit zeker weten, maar na alle waarschijnlijkheid wordt het 1-0 voor de leeuw.
Bij terugkomst bij de lodge hebben op het terras een heerlijk ontbijt en ga ik daarna met Robin nog 3 andere lodges bekijken die ook bij Amakhala horen, in totaal zijn er 9 verschillende lodges variërend van 3 tot 5 sterren. Ze verteld dat erbij onze lodge een olifant rond loopt die het erg leuk vindt om midden op de weg te gaan staan als zij eraan komt en daar rustig een half uur blijft staan puur om haar te pesten, ze weet dat er maar 1 weg naar de lodge is waar je niet even vanaf kan. Om 13 uur ben ik terug en intussen hebben we een andere tent gekregen die wat dichterbij de centrale ruimtes ligt. Tijdens de lunch komt die olifant waar Robin over vertelde ook even drinken bij de pool recht voor het terras. Dat zal vandaag niet de laatste keer zijn dat we hem gaan ontmoeten!!
Om half 4 is het alweer tijd voor de avond gamedrive, we gaan naar de andere kant van het reserve en daar zijn cheeta’s en giraffen te zien. Seamus vertelt dat er een plan is om ook hier de hekken tussen de verschillen parken weg te halen zodat er 1 groot park ontstaat, net zoals in het Kruger Park. We zien weer verschillende giraffen en uiteindelijk ook de cheeta’s. Een moeder met 2 jongen. Als we terugrijden en het al donker is hebben we nog een erg spannend momentje en kan Seamus zijn stuurmanskunst laten zien. We komen oog in oog te staan met de olifant die vanmiddag bij de lodge was, alleen omdat hij verblind was door het licht van de auto is hij erg boos. De oren gaan wijd uit staan, slurf omhoog en luid trompetterend stormt hij op ons af. Jan Willem die voorin zit zat hem behoorlijk te knijpen. De jeep wordt in zijn achteruit gegooid en met een noodvaart gaan we de hobbelige weg naar beneden, met een redelijk grote struik meenemend kunnen we keren. Zodra het licht van de olifant weg is, wordt hij weer rustig en rijden we langs een andere weg terug naar de lodge waar een lekker diner staat te wachten.
DAG 15 : PLETTENBERG BAY SOUTH AFRICA 16 SEPTEMBER | 18°
Na een goede nacht worden we om 5 uur wakker en zijn al aangekleed voor de wake up call langs kom. Vannacht maar wel de elektrische deken aan gehad, was toch wel fijn. Het is wel heel erg mistig, dus het eerste uur zien we niet zoveel. Na een vroege stop voor koffie is de mist op de meeste plaatsen wel opgetrokken en gaan we wat meer dieren zien. We gaan naar de drinkplaats bij het familie hotel van Amakhala, daar zijn de nijlpaarden neergestreken, wat er leuk is voor de kinderen in het hotel, maar ook voor ons blijft het leuk.
Als afsluiting zien we nog een grotere groep met neushoorns. Dan is het al weer tijd om terug te gaan naar de lodge voor het ontbijt en zit onze laatste gamedrive van deze vakantie erop. Rond half 11 gaan we de koffers verder inpakken en gaan we uitchecken en afscheid nemen van de mensen van Woodbury Tented Lodge, we hebben een heerlijke tijd gehad. Ruim 300 km moeten we rijden voor we in Plettenberg Bay zijn, tussendoor maken we nog een stop voor een hapje en rond 15.30 komen we aan bij Christiana Lodge. Een mooie moderne accommodatie die uitzicht heeft op de baai. We worden vriendelijk ontvangen door Jo en hij vraagt meteen of hij een tafel voor ons bij een restaurant kan reserveren voor het diner, wat willen we eten? The Fat Fish raad hij ons aan, dat is een goede raad, wat was de visschotel lekker en krijgen daar een fles wijn bij, oeps daar hadden we niet op gerekend. Die hebben we maar meegenomen naar het hotel.
DAG 16 : PLETTENBERG BAY SOUTH AFRICA 17 SEPTEMBER | 19°
Vandaag eerst een beetje uitgeslapen en genoten van een heerlijk ontbijt met wentelteefjes à la Afrika. Wat zullen we vandaag gaan doen, naar Tsitsikamma park of blijven we in Plettenberg? We besluiten om hier te blijven en een walvistocht te maken, om 12 uur is er nog plaats. Jan Willem is niet zo lekker vandaag en besluit om op de hotelkamer te blijven, bij nader inzien is dit goed geweest. De tocht gaat vanwege de lage waterstand met een Zodiac en de zee buiten de baai is erg ruw. Eerst varen we naar de rotsen waar een grote kolonie zeeleeuwen zitten en dan krijgen we te horen dat aan de andere kant verschillende bultruggen gespot zijn. We komen erg dichtbij en ik besluit maar om te filmen, want door de erg ruwe zee gaat foto’s maken niet echt. Op de terugweg gaan we nog langs de zeeleeuwen en er worden ook nog 2 witte haaien gezien. Na 2 uur keren we terug en ik moet zeggen dat ik me een beetje brak voel. Met Jan Willem gaat het wat beter, maar we besluiten om de rest van de dag rustig aan te doen.
DAG 17 : PLETTENBERG SOUTH AFRICA 18 SEPTEMBER | 15°
Vandaag zouden we eigenlijk een lange route (500 km) voor de boeg hebben naar Stellenbosch. Maar omdat het niet zo goed gaat met Jan Willem, besluiten we om naar het ziekenhuis te gaan. Jo van Christiana lodge brengt ons en na het papierwerk ingevuld te hebben, kan de naald erin. Er wordt nog even contact opgenomen met de dokter en die geeft aan dat we kunnen rijden vandaag en hij morgen contact opneemt met de uitslagen. Jo komt ons weer ophalen en omdat Jan Willem wat zwak op zijn benen staat wordt het ontbijt voor ons op de begane grond in de lounge geserveerd. Wat een luxe en wat een superfijne mensen.
Even later als we klaar zijn en we nog even hebben staan te praten met Jo, gaan we naar boven om de koffers in te pakken en dan gebeurt het ongelofelijke, Jan Willem valt op de trap en heeft een snee in zijn wang. Het bloed behoorlijk en hup daar gaan we weer, Jo is nog nooit zo vaak naar het ziekenhuis gereden. In het ziekenhuis staan ze ook even raar te kijken en de broeder maakt al het grapje dat we geen afscheid wilde nemen van hem. De dokter wordt ingelicht en hij komt nu om te hechten, 5 stuks gaan erin. Toch behoorlijk grote snee. We hebben nu besloten om vandaag niet te gaan rijden en we blijven nog een nachtje extra in Plettenberg.
DAG 18 : SWELLENDAM SOUTH AFRICA 19 SEPTEMBER | 19°
Vandaag hebben we eerst de uitslag van het bloed afgewacht en zijn rond half 12 vertrokken we naar Swellendam. We hebben een overnachting in een B&B geboekt. We worden hartelijk ontvangen door Reinet en Zuid- Afrikaanse met Nederlands bloed en ze vertelt trots dat er op dat moment een groep jongeren uit Swellendam in Nederland zijn voor het WK touwtrekken in Holten en omdat zij coupeuse is hebben zij gevraagd of zij het tenue wilde maken. Grappig om te horen dat ze wel van Holten heeft gehoord maar verder niet zoveel weet van Nederland. Wat zo leuk aan de mensen in Zuid-Afrika is dat ze met heel veel trots vertellen over de geschiedenis. Zo vertelt zij dat de naam Swellendam afkomstig is van de gouverneur Swellengrebbel en zijn vrouw Helena ten Damme. Ook dat het huis in het oude gedeelte van Swellendam staat en dat zij er al meer dan 30 jaar wonen, toen de kinderen uitvlogen wilde ze een B&B ervan maken en lachend zegt ze dat zij de ideeën heeft en haar man het mag uitvoeren. Als we de rest zien hebben we wel het idee dat de kringloop een goede klant aan haar heeft, wat weer een gezellig huiselijk sfeertje geeft.
DAG 19 : CITY OF CAPE TOWN SOUTH AFRICA 20 SEPTEMBER | 18°
Vandaag rijden we van Swellendam naar Kaapstad, niet een hele lange route maar we doen het rustig aan. We gaan lunchen halverwege bij Houw Hoek Farm Stall en Coffee Shop, dit concept zie je in deze omgeving meer omdat er veel landbouw is en de producten zo verkocht worden. Als we onze lunch op hebben gaan we weer verder naar Kaapstad en hoe dichter bij we bij Kaapstad komen hoe meer we de townships we zien. Grote wijken met alleen maar golfplaten huisjes, bijna overal staat er een schotelantenne op, de armoede kan je hier niet ontgaan.
Het is dan ook een grote tegenstelling als we niet veel later aankomen bij ons laatste onderkomen in Zuid Afrika, Rutland Lodge Guesthouse het ligt in de wijk Oranjezicht wat aan de voet van de tafelberg ligt. Het huis is ontworpen in 1904 door de architect Herbert Baker die ook een aantal grote gebouwen heeft ontworpen zoals Union Building in Pretoria en Viceroy House en Parlement House in New Delhi. De Belgische eigenaar heeft op heel veel plaatsen in Afrika gewoond en dat is terug te zien in de inrichting, allemaal heel smaakvol gedaan.
We doen de rest van de middag rustig aan en pakken de koffers uit, voor het avondeten gaan we naar een Indiaas restaurant in de buurt, daar kwamen we per ongeluk achter toen we hier naar toe reden en even verkeerd gingen. Per ongeluk reden we de Bredastraat in en daar om de hoek was het restaurant. Voel me steeds meer thuis, dit is namelijk al de tweede keer dat ik mijn geboorteplaats tegenkom. Bredasdorp en nu ook de straat.
As we rond 9 uur weer buitenkomen is het weer donker op straat, weer een shutdown en dan is er geen stroom voor een aantal uren, maar ook op straat geen licht en vaak ook geen verkeerslichten. Ze waarschuwen dus ook daarvoor dat je extra voorzichtig moet zijn met het rijden. In de guesthouse is er wel stroom, later horen we van de eigenaar dat zij aan een lijn zitten waar ook een watervoorziening op zit en dat daardoor deze bijna nooit uit gaat.
DAG 20 : HERMANUS SOUTH AFRICA 21 SEPTEMBER 2022 | 20°
Vandaag op tijd vertrokken uit Kaapstad om naar Hermanus te rijden voor de walvistocht. We wilde echt niet te laat aankomen en dat lukte ruim. De tocht zou ongeveer 2 uur duren en het was prachtig weer, weinig wind. Voor alle zekerheid toch de zeeziekte pilletje ingenomen en om 12 uur vertrekken we. Al heel snel zien we in de verte een walvis met de kop boven water uitkomen. Begint goed. We varen verder en niet veel later zijn er verschillende Southern Right Whales bij de boot. Op dat moment stoppen ze met varen en gaan we rond dobberen en blijkt dat de pilletjes niet helemaal goed te werken. Jan Willem heeft nergens last van, maar ik begin langzaamaan een beetje groen te zien. Uiteindelijk gaan we maar naar het achterdek en wordt het wat beter. Ik heb nog wél wat gefilmd, maar of dat iets geworden is weet ik niet.
Na 2 uur zijn we terug in de haven en als we even zijn gaan zitten komen er 2 jongens naar ons toe met de vraag of we nog wel hebben kunnen genieten van de walvissen. Ze vragen om ons telefoonnummer dan sturen ze hun foto’s en filmpjes door. Dus deze foto’s zijn te danken aan Raymond en Danny. Wat een lieve gasten! Om half 5 zijn we terug in het hotel en die avond hebben we een bijeenkomst van touroperators in het Clarendon Fresnaye hotel (deze hebben juist alle kamers vernieuwd) en daar horen we ook bij. Onder het genot van een drankje en hapje bekijken we de kamers die erg smaakvol zijn ingericht. Rond half 9 keren weer huiswaarts en het slapen is weer geen probleem.
DAG 21 : CAPE TOWN SOUTH AFRICA 22 SEPTEMBER 2022 | 20°
Vandaag schijnt het zonnetje als we wakker worden en maken we de plannen om naar Cape point ( kaap de goede hoop ) te gaan. We hebben een route gekregen van Benoit de eigenaar van het guesthouse. We rijden binnendoor naar Muizenberg en zakken langs de kust naar het zuiden. We passeren verschillende kleine plaatsjes zoals Kalk Bay, Fishhoek en komen aan in Simons Town. Een plaats die een marine basis heeft en dat zie je ook in het straatbeeld. Je ziet verschillende mensen in uniform. We maken een stop om wat te drinken en meteen wat te eten. Naast het restaurantje zit het informatiecentrum en daar krijgen we een folder mee met informatie over Simons Town. Zo is er onder andere een speelgoed museum en we besluiten om daar te gaan kijken. We worden ontvangen door een oudere man die duidelijk met pensioen is en het als hobby heeft om speelgoed te sparen. Vooral Dinky toys heeft zijn voorkeur, maar ook verschillende poppen en ook Paddington is aanwezig. De treintjes worden speciaal even aangezet en hij vertelt honderduit over de Dinky toys en waar hij ze allemaal vandaan heeft. Leuk om te zien hoe hij het verzameld heeft.
Als we verder rijden naar Boulders Beach voor de pinguïns slaat het weer om en komt het met bakken uit de lucht. Het ziet er niet naar uit dat dit vandaag gaat veranderen en gaan we maar terug naar het guesthouse. Op de hoek hiervan ziet een leuk tentje Ou Meul, combi van lunchroom met een bakkerij, winkel, echt een ontmoetingsplaats voor de buurt. Omdat we vanavond niet meer weg willen doen we hier eten. Een goed gevulde kippensoep en ik een penne carbonara en Jan Willem een salade met Marokkaanse kip, feta, couscous, lente ui, hummus en erwten. In de avond is het zover afgekoeld dat we het kacheltje aanzetten en we maar op tijd onder de wol gaan.
DAG 22 : CAPE TOWN SOUTH AFRICA 23 SEPTEMBER 2022 | 15°
Vandaag gaan we het opnieuw proberen om de pinguïns te zien, we rijden naar ons eindpunt van gisteren en nemen een iets andere route wat hoger op de berg, vandaar uit hebben we een prachtig zicht op de baai en we zien in de verte een walvis springen, maar ik krijg hem niet goed op de foto.
Op naar Boulders Beach en vandaag is het stukken beter qua weer dan gisteren. Achter Boulders Beach loopt een walkway en dat is vrij toegankelijk en ook daar kun je volop pinguïns zien. Ook zien we een Dassie, dit is een klipdas, maar raar maar waar hij is het meest verwant aan de Afrikaanse olifant. Na ongeveer een uurtje rondgelopen te hebben vertrekken we weer en gaan lunchen bij de Black Marlin, een visrestaurant met uitzicht op de zee. We hebben vol zicht op de vissersboten die terugkeren en die daar weer aan land worden getrokken. Het is er druk en de vis wordt bovenaan de klif meteen verhandeld.
Als we bij de poort van Kaap de Goede Hoop komen, staat er een lange rij auto’s en blijkt dat er ook daar geen stroom is. We gaan niet in de rij staan en besluiten om verder te rijden langs de westkant van het schiereiland. We rijden langs Kommetje, Noordhoek Beach waar heel veel surfers zijn en Chapmans Peak en Hout Baai naar Kaapstad terug. Het begint al weer te schemeren en gaan daarom niet meer naar de Tafelberg. Het is alweer de laatste avond dat we in Zuid Afrika zijn en de koffers moeten alweer gepakt worden.
DAG 23 : ROBBEN EILAND SOUTH AFRICA 24 SEPTEMBER 2022 | 18°
De laatste dag alweer in Zuid-Afrika, omdat we heel laat gaan vliegen hebben we de trip naar Robbeneiland geboekt. We hebben de tour om 11 uur in totaal duurt de tour 4 uur waarvan er 2 op het eiland zijn. We gaan weer met de boot en ook nu is het niet erg rustig, dus maar diep ademhalen en hopen dat we er snel zijn. Op de heenreis wordt er een film gedraaid waarin veel over de geschiedenis van Robbeneiland wordt verteld.
Voordat het een gevangenis werd is er al een hele geschiedenis aan vooraf gegaan waarin de Nederlanders een aandeel zoals Jan van Riebeeck en Pieter van Meerhoff die getrouwd was met Kroata een vrouw van de originele stam de KhoiKhoi. De groep wordt verdeeld, eerst gaat er een deel met de bus over het eiland en daarna de gevangenis in. Tijdens de busrit over het eiland rijden we langs de 2 kerken en de moskee, die het eiland rijk is. De school, gouverneurs huis en de lepra begraafplaats.
Na ongeveer een uur zijn we terug bij de gevangenis, het gebouw waar Nelson Mandela gevangen heeft gezeten. De gids is een oud-gevangene, die vertelt hoe het is geweest om daar gevangen te zitten. De groep is groot en we kunnen hem niet goed verstaan, heel veel krijgen we daarom niet mee van zijn verhaal, jammer want hierdoor wordt het toch minder om dit te zien.
Om 3 uur zijn we weer terug in Kaapstad en gaan we wat eten bij V&A Waterfront, dit is een gebied bij de haven met verschillende restaurantjes, enz. Het uitgaansgebied van Kaapstad. Rond 5 uur komen we terug bij het guesthouse en als op een gegeven moment hier de stroom uitvalt besluiten we om maar naar de luchthaven te gaan. We vliegen pas om 12 uur vannacht, maar eigenlijk willen we liever voor het donker er zijn, dat lukt niet helemaal en als we de auto willen aftanken , hebben we 3 pompen nodig voor het lukt, ook hier geeft de stroom uitval problemen.
Het is gelukt en het inchecken gaat vlot en dan maar wachten bij de gate, we zijn dan ook de laatste vlucht die nog gaat en het verbaasd ons dat ze alleen voor ons de winkeltjes nog open houden. We vertrekken gelukkig wel op tijd en na bijna 11 uur vliegen zijn we terug in Nederland. Op Schiphol merken we dat de problemen nog echt niet opgelost zijn, we doen er 2 uur over voor we door de douane zijn en de koffers hebben, maar dat mag de pret niet drukken. We hebben een fantastische reis gehad en hebben weer heel veel verhalen!
