De historie van Spitsbergen gaat ver terug. Reeds in het jaar 1194 werd in IJslandse teksten met de term “Svalbarði fundinn” voor het eerst verwezen naar Spitsbergen: ‘het land van de koude kusten’.
Nadat Willem Barentsz in 1596 ‘opnieuw’ Spitsbergen had ontdekt, werd het archipel een belangrijke plak voor de internationale walvisserij (van het jaar 1600-1750), de Russische winterjacht (van 1700-1850) en de Noorse winterjacht (1850-1973).
Willem Barentsz ontdekte in 1596 Svalbard en noemde het grootste eiland Spitzbergen, vanwege de puntige bergen aan de westkust. Sindsdien was de eilandengroep een walhalla voor walvisvaarders, pelsjagers, mijnbouwers en ontdekkingsreizigers.
Historie van Spitsbergen, de mijnbouw
In 1906 stichtte de Amerikaan John M. Longyear de eerste mijn op de eilanden en de nabijgelegen nederzetting Longyearbyen werd naar hem vernoemd. In het jaar 1916 nam de Store Norske Spitsbergen Kullkompani de mijnactiviteiten in Longyearbyen over. In 1920 tekenden twaalf landen het Svalbardverdrag, waarna in 1925 Noorwegen de soevereiniteit over de eilandengroep kreeg toegekend.
Vlak na de opening van de mijn bij Longyearbyen, werd in 1910 de mijn Pyramiden geopend door de Zweden, maar in 1927 werd deze verkocht aan de Russen.
Unieke politieke omstandigheden
In 2002 werd besloten om de verantwoordelijkheden voor gemeenschapsdiensten en overheidsdiensten over te dragen van de Noorse regering aan de gemeenteraad van Longyearbyen. Hiermee ontstonden unieke politieke omstandigheden, aangezien een gemeenteraad hiermee parlementaire bevoegdheden kreeg. Deze bevoegdheden van deze gemeenteraad zijn volledig gebaseerd op de lokale democratie en aangepast aan de specifieke situatie.
Wonen op Spitsbergen
Spitsbergen is in zijn hele geschiedenis nog nooit een plek geweest maar mensen zich voor het leven vestigen. De traditie is dat mensen komen en gaan.
De complete isolatie van de buitenwereld is zo extreem en de leefomstandigheden zijn zo spartaans, dat veel mensen na verloop van tijd eieren voor hun geld kiezen en de bewoonde wereld weer opzoeken.
