Het Antarctische schiereiland maakt deel uit van het grotere schiereiland West-Antarctica en steekt 1.300 kilometer uit van de lijn tussen Cape Adams (Weddell Zee) en een punt op het vasteland, ten zuiden van de Eklund-eilanden. Vuurland – of Tierra del Fuego – is het zuidelijkste puntje van Zuid-Amerika en ligt op ‘slechts’ 1.000 kilometer afstand van het noordelijkste deel van het Antarctische Schiereiland. De zee die beide punten scheidt heet de Drake Passage.
De enorme ijskap die het schiereiland bedekt, bedekt ook een reeks rotseilanden, die onderling worden gescheiden door diepe kanalen, waarvan de bodems op een diepte liggen die aanzienlijk onder het huidige zeeniveau ligt. Deze diepe kanalen stammen uit de ijstijd, toen de zeespiegel aanzienlijk lager lag. De eilanden worden allemaal met elkaar verbonden door de enorme ijskap die erbovenop ligt.
Tegenwoordig is het Antarctische schiereiland bezaaid met talloze onderzoeksstations, maar desalniettemin is een bezoek aan dit deel van de Zuidpool een absolute belevenis vanwege de prachtige, afgelegen en vooral onaangetaste natuur.
Unieke geologie
Het schiereiland is erg bergachtig: de hoogste toppen rijzen tot een hoogte van rond de 2.800 meter. De hoogste pieken van het schiereiland zijn onder andere Mount Castro, Mount Coman, Mount Gilbert, Mount Jackson en Mount Hope. De hoogste bergpiek is 3.239 meter hoog en heeft de naam Mount William.
Geologisch worden de bergen op het Antarctisch Schiereiland gezien als de voortzetting van de Andes van Zuid-Amerika. Dit is te zien aan de onderzeese bergrug die tussen beide continenten onder water ligt. Aangezien deze bergtoppen aanzienlijk minder hoog zijn, zijn ze na de laatste ijstijd onder water komen te liggen onder invloed van de rijzende zeespiegel.
Op het Antarctische Schiereiland zijn verschillende vulkanen te vinden. Het ontstaan van deze vulkanen heeft te maken met de platentektoniek in deze regio van de Bransfield kloof in het westen en Larsen kloof in het oosten.
